دانش‌جوی حرف‌دار

بسم الله الرحمن الرحیم

بارالهی؛ 

 امسال را خاص‌ترین سال عمرمان قرار بده!

آمین

آنکه باید معنای خاص را بفهمد، می‌فهمد.

 دوستم برای دوستم که دوستمان است، غم‌نامه‌ای نوشته؛ غم‌نامه‌ی غمگین کننده

بی‌هیچ حرفی: "غم‌نامه‌ی دوست" را بخوانید.

اولین همایش جامعه و فضای مجازی، یکشنبه هفته گذشته در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد. در کنار این همایش، دو پنل تخصصی و دو کارگاه هم برگزار شد.

تجربه‌ام به عنوان دانشجویی که برای بار اول در یک همایش علمی-تخصصی حضور داشت را می‌نویسم تا هم برای خودم بماند، و هم اگر به درد دیگری خورد، دعایم کند.

شروع همایش مثل اکثر برنامه‌های کشور، با تأخیر شروع شد. در برنامه‌ زمان‌بندی ارائه‌شده، زمان‌ها بسیار دقیق بود که البته رعایت نشد و کلیت برنامه‌ها 20دقیقه‌ای تأخیر داشتند. پس از پخش کلیپ و سخنرانی فلان وزیر و رئیس و دبیر فلان و بلان که همه‌اش جزء تشکرهای خشک و خالی از در و دیوار و سررفتن حوصله حاضرین، ثمری نداشت، نوبت به ارائه مقالات رسید.

مقاله اول با عنوان "بررسی اعتماد کاربران در فضای مجازی" به هدایت دکتر مسعود کوثری و همکاری و ارائه خانم فرشته محمد زاده، دانشجوی ارشد پژوهشگری اجتماعی دانشگاه تهران که استاد راهنمای پایان‌نامه ایشان هم، جناب دکتر سعید رضا عاملی هستند، ارائه شد.مقاله‌ای که برایم بسیار جالب بوده و هست و حتی چند کتاب را به برنامه مطالعاتی من افزود. از بقیه‌ی مقالات مطلب خاصی مدنظر من نمانده‌است.